Deze elpee draagt niet voor niets de naam “Festive” oftewel Feestelijk, het is namelijk een mijlpaal ter herinnering aan het feit dat tenorsaxofonist Dick de Graaf (Nijkerk, 1954) al 40 jaar actief is in de jazz. Het is een voorbeeldige uitgave geworden met een klaphoes die naast de elpee ook een prachtig uitgevoerd boekwerk ter grootte van een lp bevat waarin de carrière van Dick uit de doeken wordt gedaan middels leuke verhalen van hemzelf, gelardeerd met heel veel foto’s, kortom een echte aanrader!

Om een duidelijk overzicht te krijgen van de carrière van Dick de Graaf is dit boekwerk natuurlijk essentieel, maar een korte samenvatting in deze recensie is ook belangrijk. De jazz ontdekte hij in zijn middelbare schooltijd door te luisteren naar “Jazz & Blues” van Michiel de Ruijter en Aad Bos op de radio en vanaf 1973 elke donderdagavond live jazz in de Boerenhofstede en later in Nick Vollebregt in Laren met later uitzendingen in Tros Sesjun. Dat riekt naar vele ervaringen uit mijn eigen jeugd, evenals zijn ervaringen met de jazzscene in Amsterdam met als centrum ICP, de Instant Composers Pool met muzikanten als Misha Mengelberg, Han Bennink en Willem Breuker, alleen lag de volgorde bij mij ietwat anders doordat ik al in 1971 van Hilversum naar Amsterdam verhuisde.

Al zijn verhalen zijn duidelijk herkenbaar, alleen ben ik na de aanschaf van mijn Selmer sax nooit aangeschoven bij de workshops van Herman de Wit i.t.t. Dick de Graaf en het is ook nooit iets geworden met mijn saxspel. Zo ontrolt zich het autobiografische verhaal van Dick tot een spannende inkijk in zijn muzikale carrière met internationaal succes, muziek met Malinese muzikanten, een eerbetoon aan Jimi Hendrix, bewerkingen van Schubert, Messiaen en Bach, muziek met Turkse muzikanten, Tango met het Trio Nuevo, klassiek met het Clazz Ensemble, Blues met Celebrating the music of Oliver Nelson, etc., etc. lees het zelf in voormeld boek en haast u, de oplage zal beperkt zijn.

Over naar de muziek op “Festive” , behalve Dick de Graaf op tenorsax, zijn er verder te horen Barry Green op piano, Jos Machtel op contrabas en Pascal Vermeer op drums. Alle nummers zijn geschreven door Dick, behalve de opvallende versie van “Eleanor Rigby” van Paul McCartney, Dick is een grote fan van deze Beatle, hij tovert het om in een compleet ander nummer, althans min of meer, de melodie is duidelijk herkenbaar maar er zitten ook elementen in van minimal music. “Luca” is vernoemd naar zijn kleindochter, het is dan ook een rustige liefdevolle compositie met fraai pianospel van Barry Green, een nieuwkomer in de groep.

Het titelnummer “Festive” klinkt van zichzelf al feestelijk met fraaie interacties tussen piano en tenorsax. Hier is eens te meer goed te horen welk een warme klankkleur Dick weet te ontlokken aan zijn sax, dat heeft er misschien te maken dat hij ooit begon op de fluit en pas op 26 jarige leeftijd saxofoon ging spelen. Over de aankoop van zijn eerste saxofoon in Parijs staat een hilarisch verhaal in het boek, ik verklap het niet. Een van de hoogtepunten van het album is “The night before the morning after”, niet alleen een intrigerende titel maar ook een bijzondere compositie die raakt aan klassieke muziek, wonder-schoon! Ook “Wetland” is weer zo’n bewijs van zijn enorme talent om interessante stukken te componeren, het nummer zit vol spanning en onverwachte wendingen. “Passeggiata anno corona” oftewel een wandeling in coronatijd ontstond letterlijk tijdens een van zijn vele wandelingen door Rotterdam tijdens de pandemie. Het klinkt veel mooier in het Italiaans en mooi is het absoluut.

“Alla Prima” (In alle pracht) is een uptempo nummer dat swingt in pure hardbop stijl. “Fly on the wall” is een ietwat misleidende titel, een vlieg op de muur betekent meestal doodmeppen, maar die associatie roept deze compositie allerminst op. Het is weer zo’n compositie die blijft hangen in je geheugen, het eindigt met een herhaald motiefje dat doet denken aan minimal music. Na beluistering van dit album wordt de vraag steeds prangender, wanneer krijgt Dick de Graaf eindelijk de Boy Edgar prijs?

Een ijzersterk album met fantastische muziek en een humoristisch geschreven en rijk geïllustreerd boekwerk en dat alles in één koop ! Rest nog een compliment voor John Weijers directeur /producent van Zennez Records die dit mogelijk heeft gemaakt.

Jan van Leersum.